PIęKNY WIERSZ O MORZU - AN OVERVIEW

piękny wiersz o morzu - An Overview

piękny wiersz o morzu - An Overview

Blog Article

50. „Głos morza przemawia do duszy. Jego kojący dotyk otula ciało w miękkim, bliskim uścisku.” – Kate Chopin

eighty one. „W oceanie skrył się świat bardziej fantastyczny niż jakakolwiek wyobraźnia mogłaby zrodzić…” – Wyland

24. „Tradycyjne prawo otwartego morza ma swoje korzenie w czasach, gdy niewielu ludzi mogło naprawdę zagrozić oceanom – po fakcie możemy stwierdzić, że te czasy skończyły się jakieś one hundred fifty lat temu.”

Wyczyny wodnych żywiołów to tylko pretekst do ukazania metafizycznego znaczenia morskiej potęgi. Podejrzewam, że Heinrich Heine był nie tylko uzależniony od towarzyszących widokom morza estetycznych wrażeń, ale sprawiało mu również przyjemność lubowanie się w pozytywnym tego słowa znaczeniu przytłoczeniu ogromem ekspresji.

Emily Dickinson , uważana za jedną z najwybitniejszych poetek amerykańskich XIX wieku, za życia nie opublikowała swojego dzieła.

przez A znasz ty kraj, gdzie brzegiem strumieni Niezapominajki i kaliny rosną; Gdzie zbóż falami niwa się płomieni, A bory ćmią się jedliną i sosną; — Gdzie chmiel złociste rozwiesza festony Po szczytach olszyn, usrebrzonych mchami, Gdzie biała brzoza i jawór zielony Błyszczą malownie nad łąk kobiercami? Oh! za tym krajem, Jakby za rajem, Co dzień … Przeczytaj wiersz

Komentarz: Guillermo Prieto opowiada o tym, co wywołuje u niego słowo „morze”; zamieszanie, wrażenie „rozszerzenia duszy”, entuzjazm… Uosabia morze, mówi o jego „łonie” i jego dźwiękach. Dla niego morze jest czymś wspaniałym i wspaniałym, co przekazuje wiele emocji.

twenty. „Nie mamy wpływu na długość naszego życia, ale możemy dodać mu głębi i poszerzyć zasięg.” – Evan Escar

seventy one. „Zawsze pamiętaj, że ocean rozkoszuje się, gdy twoje stopy zanurzają się w jego wiekuistej kipieli…” – Wyland

przez Chociaż to nie mój kraj rodzinny, Ale w pamięci go zatrzymam. Smak soli jest w tym morzu inny I woda delikatniej zimna. Piach na dnie niby kreda biała, Powietrze jak upojne miody, Różowozłote sosen ciała Obnażył cichy czas zachodu.

49. „Morze i powietrze to piękny wiersz o morzu dobra powszechne; żadna grupa albo osoba nie może być uznana za władcę morza, ponieważ ani z natury, ani w imię przyjętego zwyczaju nikt nie może zgłaszać prawa do jego posiadania.” – Elżbieta I, Królowa Anglii

Wyczyny wodnych żywiołów to tylko pretekst do ukazania metafizycznego znaczenia morskiej potęgi. Podejrzewam, że Heinrich Heine był nie tylko uzależniony od towarzyszących widokom morza estetycznych wrażeń, ale sprawiało mu również przyjemność lubowanie się w pozytywnym tego słowa znaczeniu przytłoczeniu ogromem ekspresji. Ten niemiecki romantyk kazał się tytułować nadwornym poetą Morza Północnego. Do prawa posługiwania się takim tytułem posiadał niezbite dowody.

Wybrzeże coraz to bledsze w liliowej półżałobie i żaglowiec oparty na wietrze, jak ja na myśli o tobie. Czytaj dalej: Miłość (Nie wi­dzia­łam cię już od mie­sią­ca) - Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Jej wiersz "Góry" podkreśla wyraziście ich realne niebezpieczeństwo: "jak garść li­ści spa­da­ją z nich naj­lep­si, naj­pierw­si turyści...". W utworze "W górach" Krzysztof Kamil Baczyński opisuje Boga przechadzającego się pośród hal: "widzę gdy czasem chodzi po halach Bóg - poeta zielonego lasu".

Report this page